When you travel, everyone is your family.

 (Meet-up van vrijdagavond)

Vrijdag zijn we met de bus uit Cameron Highlands vertrokken naar Penang. (Reis duurde 6uur) We kwamen aan in Georgtown, grootste stad van Penang. Dan gingen we op zoek naar ons hostel. Old Penang, super leuk hostel, heel groot, mooi, schoon en gezellig. Eenmaal geïnstalleerd hebben we wat rondgewandeld in Georgtown. Super leuk stadje. Normaal zouden we in Penang voor het eerst 'Couchsurfen' dat is via een site online. Je kan dan locals contacteren en vragen of je bij hun kan overnachten. Super initiatief vonden wij, dus wouden we het proberen. Jammer genoeg werd onze aanvraag geweigerd. (We hadden maar 1 persoon gecontacteerd) ze had ons die vrijdag avond wel uitgenodigd op de 'meet-up' van locals en andere reizigers. We zijn er uiteindelijk naar toegegaan en het was fantastisch! We hebben met heel wat locals gepraat over echte to do dingen. Met reizigers hebben we ook veel gepraat ivm wat hun en onze plannen waren. Super leuke ervaring en heel erg gezellig! 

Volgende avond  kregen we al meteen een berichtje van een local of we zin hadden om samen te gaan eten. We hadden al andere plannen dus moesten we het verzetten. Die avond hadden we 'familiemoment' gepland, tijd maken om het thuisfront nog eens te zien en horen wat altijd heel erg leuk is! 

De volgende ochtend kregen we een berichtje van Kla (local) met de uitnodiging of we mee wouden met hem, hij ging ons (en een Frans reizigers koppel)  de 'verborgen plekjes' van Georgtown laten zien. Dit namen we met open armen aan en het was ook echt de moeite waard! Zonder local, als echte toerist, zou je dit niet gezien hebben. Dan ging iedereen weer naar zijn eigen 'huis' en 's avonds gingen we samen eten, samen met andere reizigers en locals, in een vegetarisch Japans restaurant. Het was de beste dag van onze reis! We leerden Marat kennen. Hij is half Lithouwer en half Russisch. Hij reist al 4 jaar en had dus veel te vertellen. Maar alles wat hij vertelde, pakte ons wel enorm. Hij zei plots dat wij zijn zussen waren. Wij moesten hier heel hard mee lachen, terwijl hij heel serieus was. Ietsje later vroegen we of hij zijn familie niet mist (hebben wij soms wel last van). En hij antwoordde daarop: When you travel, everyone is your family! Hier stonden we even bij stil.. En hij heeft gelijk. We kenden hun nog maar 1 dag, en we zaten al samen aan tafel. Deze dag blijft zeker in mijn geheugen gegrift! 

De volgende dag hebben we het National park bezocht met 2 andere koppels (Frans koppel en 2 Duitse vrienden). We hebben een jungle trekking gedaan naar Turtle Beach. Het weer was jammer genoeg niet top. 'S avonds hebben Paulien en ik alles weer ingepakt want we mochten die avond bij een host slapen die de op de 'meet-up' hebben leren kennen.  En plots stonden Kla, Chee Wee, Marat en het franse koppel samen met onze host weer voor ons hostel. Ze wouden samen gaan eten. Geweldig! Echt! De sfeer is hier fantastisch! We kennen elkaar amper 2 dagen en we hebben al zo een goed band! Wauw!  Lekker Indisch eten gegeten en gaan slapen. Hoe kan je een maandag leuker maken als dit? 

Dinsdag zijn we samen met onze host naar het War Museum ( 35 RM voor niet Maleisisch). Kippenvel kreeg je ervan. Groot en impressionant! Daarna zijn Paulien en ik de grote Kek Lok Si tempel gaan bezoeken. Volgens sommigen is dit de grootste tempel van Zuid Oost Azie. Dat was er ook aan te zien! Immens! Die avond was er een afscheidsfeestje van een local en een 'surprise party' van een andere local, en wij waren uitgenodigd! Wauw! We waren met ongeveer 20, en er was eten voor 100. Jup, dat is hier normaal. Conclusie? Er vond bijna een explosie plaats in mijn buik. ;-) zo lekker eten allemaam. Mmmh! Daarna bleven we slapen bij twee zussen, ook locals. Schatten van meisjes! 

Vandaag hebben we een rustdagje ingepland en samen met de mama van de meisjes heel de dag gepraat. We hebben ook brownies voor hun gemaakt. We hopen dat ze het lekker vinden! 

Vanavond is onze laatste avond van dit fantastisch avontuur in Penang. Door al deze super leuke dagen gaat het afscheid alleen maar moeilijker zijn. Maar we hebben nog ongelooflijke dingen die ons te wachten staan!

Voor ik vertrok kreeg ik een dagboekje mee van mijn liefste buurmeisje, Yasmin. Ik schreef al mijn dagen op en plots kwam ik vandaag op deze pagina: Don't be a tourist, be a traveller! 
Ik kan in geen betere woorden zeggen hoe we ons op dit moment voelen!