INDIA, nieuw land, nieuw vrijwilligerswerk, nieuw avontuur

16 maart om 4uur moesten we opstaan om optijd aan de luchthaven te staan.. jaja, vandaag was een zware dag... ik moest afscheid nemen van mama en papa. Amai, wat was dat zwaar... Dat het zwaar ging zijn wist ik, maar zo zwaar? Pfieuw... Het was een prachttijd. Ik ga jullie weer 2,5 maanden moeten missen. Dikke knuffels en tot snel! <3
Na onze eerste vlucht zijn we geland in Delhi. Daar hadden we een lay over van 6 uur.. wachten dus... We waren doodmoe en ze zijn gewoon in slaap gevallen. Daarna hup naar onze 2e vlucht. Na een vlucht van 3 uur kwamen we aan in Chennai. Daar  ging alles heel snel. We werden opgewacht met een bordje met onze naam op. Nu nog 3 uur in de auto naar Puducherry. Wow, wat een reis hebben wij er op zitten vandaag... Lange zware en vermoeiende dag. Eenmaal aangekomen kregen we de sleutel van onze kamer en we zijn dan ook meteen vertrokken naar dromenland... Zzzzz

17 maart werden we nat in het zweet wakker... Oh mijn god.. wat een hitte hier! Het verschil is zo groot... Nepal was koud, hier is het bloed heet. Het is het begin van de zomer hier, elke dag wordt het warmer... En nu maar hopen dat we dit overleven... Vandaag was een soort verkennningsronde. Onze begeleider heeft ons alle projecten laten zien. Nu mogen we zelf een aantal projecten uitkiezen om te doen. Nu hebben we samen een aantal projecten uitgekozen. We gaan het hebben over Vitamine A tabletten, hygiene, kanker en Anger management. We hebben voor elk project een presentatie gemaakt en nu gaan we elke dag op bezoek bij een vrouwengroep en gaan we de presentatie brengen. Dit duurt ongeveer een uurtje en daarna zit het er weer op. Veel doen we dus echt niet.. Gelukkig hadden we zelf nog dingetjes te doen, zoals het uitzoeken wat we willen gaan studeren. Want in september ga ik er eindelijk aan beginnen hihi.

 ons straatje

18 maart hebben we niet echt veel gedaan. We zijn samen naar 1 vrouwengroep gegaan en we hebben zo gekeken wat we moeten doen en hoe het een beetje in zijn werk gaat... Het zag er wel interessant uit. Het enige nadeel is dat de vrouwen geen engels verstaan, dus alles wat wij vertellen moet via onze begeleider vertaald worden...

En het verkeer... wat is dat hier? Het is het ergste, drukste, roekeloosste,... wat we de afgelopen 7 maanden al gezien hebben. Dit is ongelooflijk!

 skypen met ons nonneke uit sri lanka :)

19 maart zijn we begonnen aan het maken van onze presentaties. Het is eigenlijk best veel werk. En vooral, onze begeleider weet er al alles van.. Dus waarom moeten wij dan nog zoveel opzoeken? Achjaa.. We doen het maar ;-) Het meest vervelende hier is dat ze hier nooit hun afspraken nakomen en altijd te laat zijn of zelfs niet komen opdagen. Dat is dan toch een groot cultuurverschil...
Daarna hebben we nog een vrouwengroep en kindergroep bezocht. En dat was het dan. De dag zat er weer op...
Najaa, nog niet helemaal, die avond zijn we nog iets gaan drinken op een rooftop bar. Het was er heel gezellig. Er waren heel veel indiers aanwezig, maar ook verdacht veel blanken. Dat was heel erg leuk!

20 maart hebben we een lange tijd op de bus gezeten. Wow, de eerste keer een local bus in india... Dat was ook weer een belevenis... ongelooflijk! En bekeken dat we hier worden? Net of we komen van een andere planeet... We waren onderweg naar een verder gelegen dorpje. Daar hebben we dan weer naar een vrouwengroep geluisterd en nog geen half uur later zaten we weer op die bus terug naar Puducherry centrum... Wat een rit voor dat half uurtje luisteren... achjaaa...
Het was vandaag echt heel erg warm. Het was weliswaar maar 36 graden maar een gevoelstemperatuur van 42 graden. Ongelooflijk!

 jippieee weer geskyped met swell!!

Daarna zijn we ook naar een kindergroep gegaan en hebben we ze geleerd hoe ze goed hun tandjes moeten poetsen en hoe ze goed hun handjes moeten wassen. Super leuk en heel schattige kindjes!!

21 maart, Gelukkige verjaardag kleinste neefje!!
Vandaag hebben we weer niet zoveel gedaan. We hebben een groep bezocht en daarna hebben we eindelijk onze scooter gekregen. Nu hebben we dan toch een beetje meer vrijheid en hoeven we minder te rekenen op onze lieve indiers ;-) . Zelf rijden is ongelooflijk en dood eng. Voorrangsregels? Neeee, die hebben ze hier niet. Hier werkt enkel de wet van de sterkste en de toeter. Die werkt ook fantastisch goed hier.. je hoort gewoon niets anders op straat!
We zijn die avond nog vertrokken naar Potty’s... Dat is een grote supermarkt. Mmmmh dat is al lang geleden dat we nog is zo een winkel hebben rondgelopen. Heerlijk!
Daar hebben we lekker veel inkoopjes gedaan en daarna zijn we terug naar huis gegaan om lekker zelf wat te koken.

22 maart, vandaag ga ik voor de laatste dag als tiener door het leven haha.
Het is vandaag zondag... dus vrije dag. We hadden nu echt niets te doen.. We hebben niets anders gedaaan dan opzoekingswerk over wat we volgend jaar graag zouden gaan studeren...
Na al dat zoeken, weten we het nog steeds niet ;-)
Als echte belgen hebben we ’s avonds nog geluisterd naar Radio 1 om de bekerfinale van de voetbal te kunnen volgen haha! En jahoor, Brugge is kampioen! Jippieee!!

23 maart, Yes, vandaag is echt een speciale dag... je 20ste verjaardag vieren in India...
Smorgens kreeg ik van Polleke een ontbijtje op bed! Oh wat lieeef en oh zo lekker! Daarna begon de dag weer gewoon... Alleen ben ik nu geen tiener meer.. Dat is wel raar.. want ik heb nog nooit zo vaak in mijn leven moeten zeggen hoe oud ik ben de afgelopen 7 maanden. Achjaa.. Het is eigenlijk gewoon een dagje als een ander, we hadden wel vrijaf gekregen. We hebben jammer genoeg niet veel kunnen doen :( Maar om 5uur was er plots iets raars... ik moest naar beneden gaan en zitten op een stoel.. dan kwamen alle medewerkers en kindjes van het weeshuis. Ik moest in het midden van de kring gaan staan en dan kwam er een taart. Super genant.. het was doodstil en ik moest die taart snijden en dan aan iedereen een stukje geven. Wat was dat genant. Daarna begonnen ze te zingen en daarna aten ze hun stukje op en plots waren ze allemaal weg.. Dat was het dan..
Wel heel speciaal om je verjaardag te vieren in een andere cultuur!
S avonds hebben ze voor mij gekookt en hebben we nog even samen wat gepraat met zn alle en daarna bedje in.. Dat was het dan. Wat een ervaring! Toch vind ik het veel leuker om mijn verjaardag thuis te vieren samen met mijn vriendjes en familie!!
Vandaag is zo een dag dat ik echt graag thuis zou willen zijn... Ik mis jullie!